Congres NVGPT/NVVRT nader belicht (2)
Dit jaar organiseren we als NVGPT en NVVRT ons eerste gezamenlijke congres onder de titel 'No shine without friction', op 8 en 9 september 2022 in DeFabrique te Maarssen. Het thema is occlusie, in de breedste zin van het woord. Contact maken. Natuurlijk tussen tanden en kiezen, maar ook tussen mensen. En in dit geval ook tussen onze verenigingen. De komende tijd gaan we telkens nader in op een van de sprekers, dit keer dr. James Huddleston Slater.
Dr. James J.R. Huddleston Slater (1972) is tandarts-gnatholoog en heeft een eigen praktijk in het centrum van Groningen. Hij houdt zich naast de algemene tandheelkunde bezig met de diagnostiek en behandeling van patiënten met chronische aangezichtspijn. Naast de algemene praktijk is James gastdocent aan het Universitair Medisch Centrum Groningen. Hij geeft nascholing over diagnostiek en behandeling van patiënten met aangezichtspijnen.
James is ook klinisch-epidemioloog en is sinds augustus 2019 bestuurslid (secretaris) van het Kennisinstituut Mondzorg.
James was in het verleden voorzitter van de NVGPT.
Lezing: De rol van occlusie en articulatie in de hedendaagse tandheelkunde (duopresentatie van dr. James Huddleston Slater en dr. med dent. Sjoerd Smeekens)
Al sinds de KNO-arts James B. Costen in de 30-er jaren de relatie tussen kaakgewrichtsklachten en gebitsocclusie beschreef, worden in de tandheelkunde temporomandibulaire dysfuncties (TMD's) (preventief) behandeld door correctie van de gebitsocclusie.
Door de toename van onze kennis over het kauwstelsel en onze kennis over de oorzaken van TMD’s blijkt de relatie tussen gebitocclusie en TMD’s heden ten dage niet meer zo helder. Zo is het maar zeer de vraag of er een oorzaak-gevolgrelatie tussen beide bestaat. Ook zijn er maar bitter weinig goed opgezette studies die het effect van een (preventieve) occlusale correctie laten zien als het gaat om het voorkomen van TMD’s.
Aan de andere kant weet elke tandarts dat occlusie- en met name articulatie van cruciaal belang zijn voor gebitsbehoud op lange termijn. En helemaal wanneer een gebit gerestaureerd of zelfs geconstrueerd moet worden. Vaak wordt de focus gelegd op de occlusie, want vaak komen we in de tandheelkunde niet weg met een te hoge restauratie, maar eigenlijk is de articulatie nog interessanter, want hiermee kunnen schadelijke laterale krachten worden gegenereerd.
Wij denken dat gebitsocclusie en –articulatie anno 2022 allerminst achterhaalde begrippen zijn en juist bijzonder belangrijk zijn in de preventieve, restauratieve en reconstructieve tandheelkunde. Maar ook in de parodontologie en de tandheelkundige slaapgeneeskunde spelen zij een belangrijke rol.
Tijdens deze presentatie gaan we in op de uitganspunten van een goede gebitsocclusie en -articulatie, waarom u deze moet controleren in het kader van een periodiek mondonderzoek én wanneer u moet ingrijpen. En ook wanneer vooral niet. En voor het geval u wel moet ingrijpen, leert u vandaag de kaders waarbinnen u te werk moet gaan.
Wacht niet tot de laatste dag met aanmelden en klik hier om een plek te reserveren en deel te nemen aan dit boeiende congres!