Klinisch en laboratorium onderzoek naar het effect van Immediate Dentin Sealing

Bij IDS wordt er een adhesief laag aangebracht direct na prepareren. In een tweede zitting wordt de restauratie vervolgens geplaatst. Het gebruik van IDS zorgt in vitro voor een hogere bond en fractuursterkte ten opzichte van Delayed Dentin Sealing (DDS). Bij DDS wordt het adhesief niet direct na prepareren aangebracht maar pas in de tweede zitting.
In vivo is onderzocht of de toevoeging van IDS ervoor zorgt dat patiënten minder gevoeligheid ervaren van het prepareren. Uit dit onderzoek bleek dat bij minimaal invasieve preparaties patiënten in het algemeen geen gevoeligheid ervaren, waarin de toevoeging van IDS ook niet verschillend was van DDS.
In vivo bleek ook dat IDS in vergelijking met DDS geen significant verschillend effect heeft op succes- en overlevingskansen van de restauraties na drie jaar. Echter, in een grote prospectieve studie bij een grotere hoeveelheid restauraties waar IDS standaard werd gebruikt en waar de restauraties met een conventioneel licht-uithardend composiet werden vastgezet bleek een hoge succes- en overlevingskans na vijf en acht jaar.
Carline van den Breemer (1988) studeerde tandheelkunde aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zij verrichtte haar onderzoek bij het Centrum voor Tandheelkunde en Mondzorgkunde (CTM)  van het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG). Zij is nu als tandarts-docent verbonden aan het CTM. Tevens werkt zij als tandarts bij Huddleston-Slater in Groningen.