In memoriam erelid dr. Piet van der Kuij

Op 17 augustus is ons met het overlijden van Piet van der Kuij een van de meeste markante persoonlijkheden in de Nederlandse tandheelkunde ontvallen. Piet was onder meer tandarts-gnatholoog, tandarts MFP, voorzitter van de NVG en voorzitter van het consilium MFP. Voor zijn grote verdiensten voor de vereniging werd hij in 1998 benoemd tot erelid van de NVGPT.

Piet begon zijn carrière, naast zijn eigen praktijk op de afdeling prothetische tandheelkunde van de Vrije Universiteit, waar hij onder professor Sillevis Smit promoveerde op zijn proefschrift 'Reducing residual ridge reduction' dat tweemaal bekroond werd. 

Piet was actief op alle afdelingen: kroon en brugwerk, gnathologie, volledige prothese en maxillo-faciale prothetiek. Deze brede basis heeft zijn hele verdere carrière gekenmerkt evenals zijn sterke betrokkenheid bij de patiënten en liefde voor het onderwijs. Naast zijn training als stafmedewerker nam hij deel aan veel bij- en nascholing.

Dit leidde tot zijn bijdrage aan de oprichting van de Nederlandse Vereniging voor Gnathologie waarvan hij zeven jaar voorzitter was. Naast de destijds nog heel erg technische gnathologische benadering zorgde zijn patiëntgerichtheid er ook voor dat collega’s uit de angst- en gehandicaptenzorg altijd een beroep op hem konden doen voor technisch advies, zoals altijd vanzelfsprekend. Zijn gedrevenheid als docent leidde tot het zeer succesvolle en door de studenten die het voorrecht hadden er aan deel te mogen nemen zeer gewaardeerde project ACTA Den Haag.

In 1988 werd de Consensus Conferentie Bijzondere Tandheelkunde gehouden, waar de basis werd gelegd voor wat nu de bijzondere tandheelkunde is. Vanaf toen speelde hij een belangrijke rol bij de erkenning van de bijzondere tandheelkunde bij verzekeraars en universiteiten. Zo schreef hij een gedegen opleidingsplan voor de tandarts maxillo-faciale prothetiek, waarbij hij tevens een van de opleiders was.

Naast de bijzondere tandheelkunde zag hij in het veld de behoefte aan een gedifferentieerde restauratief tandarts. Daartoe werd de Nederlandse (en spoedig daarna ook Vlaamse) Vereniging voor Restauratieve Tandheelkunde opgericht, de NVVRT. Uiteindelijk is het hem gelukt om mede vanuit de KNMT de erkenning voor deze differentiatie te krijgen.  Ook hier werd door Piet het opleidingsplan geschreven, een opleidingscommissie en een consilium samengesteld. Een verdere samenwerking werd gerealiseerd in Europees verband ( European Prosthodontic Association) hetgeen voor enkele tientallen NVVRT-erkende restauratief tandartsen inmiddels heeft geleid tot de Europese erkenning als prosthodontist.

Jarenlang was hij lid van het Consilium Gnathologicum, het Consilium Maxillo-faciale Prothetiek en het consilium restauratieve tandheelkunde lid, zoals altijd onbezoldigd. Ook was hij voorzitter van de redactieraad Alles over het gebit, een KNMT website voor patiënten.

Zijn gedrevenheid en patiëntgerichtheid in de samenwerking met iedereen in de zorg: collega’s in alle tandheelkundige disciplines, tandtechnici, psychologen, fysiotherapeuten en medische specialisten maakten hem tot een zeer gewaardeerd en geliefd collega. Helaas kan hetzelfde niet gezegd worden van diverse door Piet niet als zodanig erkende autoriteiten waarmee hij nogal eens in conflict kwam, vaak ten nadele van hemzelf. Voor Piet bleef echter de kwaliteit van het vak en de zorg prioriteit nummer één.

Jammer is dat hij de hem toegekende koninklijke onderscheiding, die hij zo verdiend heeft niet zelf in ontvangst heeft kunnen nemen.

Wij verliezen met Piet een hele dierbare vriend. Zoals zijn partner Hanneke schreef: hij zal een oorverdovende stilte nalaten.

Wij wensen Hanneke en zijn familie heel veel sterkte toe met dit verschrikkelijke verlies.

Mede namens het bestuur,
Henk Sulkers